محلی برای پیدایش حیات در بعضی سیارات فراخورشیدی
سیاره‌های فرا خورشیدی صخره‌ای که قبلاً تصور می‌شد نیمی از آن‌ها یخ زده و نیمی دیگر سوخته است، ممکن است بتوانند در مرزهای سایه روشن خود، میزبان حیات باشند.
(مرز سایه روشن: مرز میان تاریکی و روشنی روی سطح سیاره)
این سیارات به دلیل نیروهای گرانشی، اغلب به صورتی حرکت می‌کنند که همیشه یک طرفشان رو به ستاره‌ی میزبانشان باشد و به اصطلاح قفل گرانشی می‌شوند. در این حالت نیمکره‌ای که رو به ستاره‌ی مادر است سوزان و قسمت تاریک آن‌ها یخ زده میشود. در نتیجه تا پیش از این به نظر می‌رسید که این سیاره‌ها برای زندگی مناسب نیستند. ولی یک مدل کامپیوتری جدید نشان می‌دهد که اگر چنین سیاره‌هایی در مدارهای بیضی حرکت کنند، می‌توانند مناطقی مناسب برای پیدایش و بقای حیات داشته باشند.
ماه نیز حرکت نوسانی مشابهی را انجام می‌دهد. مدت زمانی که صرف چرخش حول محورش میکند با زمانی که یک بار به دور سیاره‌ی ما می‌چرخد برابر است. بنابراین همیشه یک روی آن به سمت زمین است. اما چون مسیر ماه به دور زمین کاملا دایره ای نیست، سرعت مداریش گاهی اوقات از سرعت چرخش دورانی آن کمتر یا بیشتر می شود. تفاوت بین این دو حرکت باعث میشود تا ما بتوانیم اندکی از لبه‌های ماه را نیز ببینیم. اگر روی ماه بایستید، خواهید دید که جای زمین در آسمان تقریباً ثابت است و تنها اندکی نوسان میکند.
این اثر می‌تواند احتمال وجود حیات را روی سیاره‌هایی که به دور ستارگان کوچک و کم نور به نام کوتوله‌های سرخ می‌گردند، افزایش دهد. دلیل این امر این است که کمربند حیات این گونه از ستاره‌ها بسیار نزدیک به ستاره است و اگر سیاره‌ای در این ناحیه وجود داشته باشد، به احتمال زیاد در حالت قفل گرانشی با ستاره‌ی مادر خود قرار می گیرد و می‌تواند در مرزهای سایه روشن خود، میزبان حیات باشد.
منبع خبر:
کلمات کلیدی:
